Presja nawrócenia
Słownik tłumaczy, że nawrócenie polega na uznaniu zła, które się popełniło także podjęciu decyzji o tym, tak aby tego nie powtarzać. Oczywiście to słuszne, mimo to w Piśmie św. greckie wyraz oznaczające nawrócenie, metanoia, ma o wiele szersze znaczenie. Oznacza ono zmianę myślenia, która spośród kolei prowadzi do zmiany sposobu działania również reagowania wewnątrz naszym życiu. Przed Chrystusem nawrócenie oznaczało powrót aż do przestrzegania Prawa – poklask tego, co ono mówi, a stanięcie do wnętrza posłuszeństwie poniżej niego. Ale Jezus, rozpoczynając swoją publiczną funkcjonowanie, powiedział: „Nawracajcie się oraz wierzcie do wnętrza Ewangelię”. On sprawił, iż te dwójka aspekty – Prawo natomiast opium dla ludu – statyczny się jednością, zaś nawrócenie miało później znaczyć nie tak wiele sąd wstecz, w jakim stopniu pójście aż do przodu. Dobra Nowina jest czymś, w środku co wkraczamy poprzez wiarę. To znaczenie głosili później apostołowie do wnętrza dniu zesłania Ducha Świętego: „Nawróćcie się – powiedział aż do nich Piotr – i niech jakikolwiek z was ochrzci się wewnątrz opinia Jezusa Chrystusa na rozgrzeszenie grzechów waszych, natomiast weźmiecie wewnątrz darze Ducha Świętego” (Dz 2, 38). Co w takim razie składa się na nasze nawrócenie? TRZY KROKI DO NAWRÓCENIA1. Przyjęcie zbawczej miłości Jezusa Chrystusa, podjęcie decyzji o przyjęciu Go jako swojego Pana zaś życiu jako Jego uczeń. Jednocześnie jest owo największe doświadczenie wolności, jaka jest nam dana. 2. Żal w środku grzechy. Grzech to nieposłuszeństwo poniżej Boga, tedy powinniśmy boleć, kiedy go popełniamy. Jednak zdołowanie z powodu grzechów to coraz nie nawrócenie – jest poprzednio zaledwie biesiada życia, wewnątrz którym nie ma aktualnie potępienia. Nie chodzi toteż o przeczucie smutku (samo wewnątrz sobie destrukcyjne), jednakże o żałoba, który prowadzi aż do przemiany serca. Spowiedź jest wyrazem nawrócenia również jest konieczna do tego, abyśmy mogli wtrącić aż do porządku naszą relację spośród Bogiem, wskutek tego ten sakrament jest na rzecz nas wielkim darem. Uczciwe przyznanie się zaś wyznanie naszych grzechów rozpoczyna się od czasu pracy Ducha Świętego wewnątrz nas, który prowadzi do przyjęcia przebaczenia zaś do przemiany naszego serca.Jednak wiele osób wyznaje jeszcze te same grzechy zaś negacja logiczna widzi żadnej poprawy. Wierzy, że zostały im one przebaczone, wszelako jest jakaś przeszkoda, która negacja logiczna pozwala im przychylić się mocy nawrócenia. A owo naprowadza nas na trzecia część aspekt nawrócenia.3. Uwolnienie od zwodzenia. Częścią każdego grzechu jest zwodzenie, co Jezus potwierdził na krzyżu, mówiąc: „Ojcze, przebacz im, skoro nie wiedzą, co czynią”. Po ludzku wiemy do upadłego multum, ażeby otrzymać ślubowanie zbytnio wszelkie zło, jakie uczyniliśmy. Jednak negacja logiczna jesteśmy aż do końca świadomi tego, co pociąga zbytnio sobą krajowy grzech. Nie rozumiemy w środku pełni, podczas gdy bardzo obrażamy Boga, na miarę ranimy samych siebie plus jak na przykład wybitnie szkodzimy innym. Gdybyśmy owo zobaczyli, o wiele mniej byśmy grzeszyli. A nie widzimy, z tej przyczyny iż wapniak kłamstwa przyczynia się (pośrednio bądź otwarcie) do naszego grzechu. Zachęcam do nader ważnej refleksji: w jaki sposób ściema natomiast zwodzenie złego ducha działa w moim życiu. Ta świadomość jest niezwykle istotna, ponieważ wystawienie pokus na światło Boże jest dla nas drogą do wolności do wnętrza Chrystusie.NA WŁASNEJ SKÓRZE… 40 lat temu, w środku 1970 r. sam jeden doświadczyłem chrztu w środku Duchu Świętym także spotkałem Jezusa. Zacząłem w owym czasie trawić Pismo św. oraz kiedy przeczytałem Nowy Testament – uświadomiłem sobie, iż wiele spośród niego negacja logiczna rozumiem. W który rozwiązanie ci wszyscy ludność, o których jest dyskurs w środku Ewangelii, byli uwalniani przy użyciu Jezusa spośród mocy złego ducha? Jednak był we mnie aktualnie Duch Święty, wobec tego wiedziałem, że owo, co czytam, jest prawdą.Niedługo później przyjechał aż do mnie mój druh, który był wtedy wewnątrz seminarium, a powiedział, iż podczas spotkania modlitewnego modlono się zbytnio niego dodatkowo został uwolniony. Nie rozumiałem, co proszek na myśli. Powiedział mi, iż proch powikłanie spośród masturbacją – wyznawał to, rozmawiał o tym problemie z kierownikiem duchowym, stosował się do wszystkich jego wskazówek, jednakże wciąż był zajęty tym grzechem. Wtedy pomodlono się zbyt niego dodatkowo… a więc jest wolny. To mnie zszokowało! Pomyślałem, iż jeśli owo zgodność z rzeczywistością, owo wiele rzeczy wewnątrz moim życiu wymaga takiej modlitwy, zaś jest w dalszym ciągu morze innych ludzi, którym jest dozwolone by w ten rozwiązanie pomóc. I naprawdę, metodą prób natomiast błędów, zacząłem zmierzać kosztowny w odniesieniu do uwolnieniu.Kilka lat po doświadczeniu chrztu w Duchu Świętym odczułem, iż potrzebuję do tej pory więcej uzdrowienia. I nie inaczej, Bóg okazał mi łaskę tudzież pewne osoby modliły się zbyt mnie, abym mógł przeżyć wewnętrznego uzdrowienia w relacji spośród moim ojcem. Owoce tej modlitwy mnie zaskoczyły – zauważyłem, iż jest we mnie więcej odwagi, gdy mówię aż do dużych grup ludzi. Nie byłem poprzednio w ów sposób nieczynny także z zaprzątniętą uwagą na sobie. Zrozumiałem później, iż Bóg ma koncept w obliczu naszego życia, mimo to taki pomysł ma plus szatan. To pan chciał, abym żył sprzężony lękiem zaś przenigdy negacja logiczna podjął tego, co przeznaczył mi Bóg. Dlatego doszedłem aż do wniosku, iż potrzebuję uzdrowienia na głębszym poziomie plus… uwolnienia. NIE TYLKO KRĘGOSŁUP Gdy w środku 1985 r. pojechałem na konferencję – Pan zaczął przebierać moje serce. Wiernie służyłem Panu, byłem liderem wspólnoty, robiłem pełnia, co aż do mnie należało, a postępowałem w zasadzie, wszak… moje czerwień oziębło. Zawsze myślałem o sobie jako o synu marnotrawnym, który powrócił do domu Ojca, ale tam Pan Bóg zaczął mi okazywać także grzechy „starszego brata”. Bóg po uderzenie następujący skruszył moje silnik i doprowadził mnie do łez. Dzięki tym doświadczeniom powstała moja pierwsza książka – „Powrót starszego brata”, która mówi o grzechach serca, o osądzie, o krytyce także poczuciu wyższości.Podczas konferencji spotkałem pewnego księdza, o którym wiedziałem, iż modli się o uwolnienie. Pomyślałem sobie: A, co w tamtym miejscu, pójdę do niego. Najbardziej skłonił mnie aż do tego ból kręgosłupa, który w szeregu przypadków dokuczał mi przed różnymi ważnymi wydarzeniami, w takim przypadku także a wtedy.Gdy na przestrzeni tej modlitwy duchowny mnie zapytał, co mi się przydarzyło – odpowiedziałem spontanicznie, nie tak wiele z głowy, co z serca, że w środku pierwszej klasie zostałem upokorzony przed całą klasą. Wtedy poprowadził nade mną modlitwę uwolnienia a wyrzeczenia się zła. Kiedy stanął w autorytecie Jezusa, sprzeciwiając się szatanowi – poczułem, że jest maleńko do środka mnie, co uważałem wewnątrz akt siebie samego, oraz obecnie to ze mnie wychodzi! I raptem stałem się wolny. Ksiądz nazwał to „maleńko” odrzuceniem, więc wyrzekłem się odrzucenia, zaś Pan mnie uwolnił. Zobaczyłem więc, ile czynów wewnątrz moim życiu było popełnionych z lęku przed odrzuceniem – jako wiele zamknięcia się w sobie, chronienia samego siebie, jak na przykład wiele egoizmu... Myślę, że ten przykład pomoże nam wydedukować, z jakiego powodu odłączenie od zwodzenia prowadzi nas do nawrócenia. To kłamstwa, w środku które uwierzyliśmy również które nosimy w sobie –sprawiają, że jesteśmy zamknięci także nie umiemy zapożyczyć miłości Boga. Już samo poznanie tego, co jest do wnętrza naszym sercu – daje wolność. Czasem owo, co do wnętrza sobie nosimy, wydaje się naszym przyjacielem. Niektórych rzeczy trzymamy się kurczowo, tedy wyrzeczenie się ich przypadkiem ronić się nam ryzykowne. Tak się aż do nich przyzwyczailiśmy, że boimy się, jacy będziemy, kiedy odrzucimy to wszystko. Dlatego musimy żebrać Boga o rewelacja prawdy o nas – natomiast prawdziwość wyzwala!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, iż gdyby od chwili Ciebie odejdzie, owo coś lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — w środku tylna część, wewnątrz bok, znowu w część przednia — wszędzie jej wsio dolega okrutnie. A zaledwie Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz odkąd nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz i mówisz: „Biegnijcie — Ja was obejmować będę, Ja was powiodę, Ja was tam poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza przypadek człowieka, jest błądzenie prowadzące aż do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, jakikolwiek spośród nas się obrócił ku własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, aż do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli zagłodzenie oraz wola także wygasało w środku nich istnienie” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako wymowa podatna na złudzenia, wewnątrz których potrafi trwać uparcie, aż aż do tragicznego finału. Podobnie jako jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — przedstawiciel kleru pouczający tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera do wnętrza strachu, wiedząc, iż konstrukcja dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: baszta wali się spośród hukiem, niszcząc świątynia natomiast okoliczne domy, i mąż tenże sam popada w środku obłęd.Grzech objawia się jako obłędny tempo do przepaści (w środku przekonaniu, iż podążam aż do krainy szczęścia) czy jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku człek łamie sobie kości. Iluzja szczęścia bo jest na sposób kino wyświetlany na ścianie. Gdy iks usiłuje wskoczyć wewnątrz jego środek, wali głową w środku mur. Gdy demon stwarzał sakralny Antoniemu iluzje ponętnej kobiety wewnątrz jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, iż jest wciągany wewnątrz grę pozorów, która ma dokonać podziału jego realizm Bogu plus przebyć nieustępliwe pragnienie podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — gość pogrąża się wewnątrz rozpaczy, osamotnieniu także poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, iż usilne staranie wewnątrz tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na bezdroże:W nawróceniu pierwszą sprawą jest uznanie własnego stanu. Człowiek potrafi latami opanowywać smutek przeżytej katastrofy natomiast załatwiać sobie byt na dnie przepaści. Pomaga mu w środku tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie spekulować pogruchotanych kości. Te środki zaradcze nadal bardziej pustoszą eteryczny układ człowieka, zamieniając go do wnętrza snujące się widmo. Ich przeróżny gama sprowadza się aż do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, zaś tym samym od czasu Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu a jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących zaś pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo impresja słabości plus niemocy autentycznego powrotu aż do Boga. Lęk, że nigdy nie uda mi się zwyciężyć ogromnego dystansu, jaki wyznacza moje w ten sposób dalekie odejście. Być może to właśnie próba stało się udziałem Judasza, kto do wnętrza swoim osamotnieniu uznał, iż nie istnieje wprzódy droga powrotu. Zbyt het odszedłem, bym był do wnętrza stanie opowiadać: cała nazad!Druga postępowanie owo ogromne poczucie winy, odbierające zainteresowanie do życia plus adoracja do siebie. Człowiek rzeczywiście niesłychanie koncentruje się na własnym upadku, iż jego ciemno przysłania mu miłosierdzie Boga.Czasem w środku prawdziwym przeżyciu żalu w środku grzechy przeszkadza psychiczne wrażenie winy, w którym w środku centrum uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, iż spośród powodu naszych pomyłek i złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem egzystować taki nienormalny? Jak mogłem to skonstruować? Jak mogłem to stwierdzić?Trzecia budowa ciała owo poryw zrobienia gruntownego porządku w swoim życiu moralnym oraz religijnym oparta w szeregu przypadków na wierze, że wszystko da się przepracować także uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie nawiasem mówiąc niejednokrotnie spośród lęku przedtem zatratą siebie wewnątrz grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być być może ta powierzchowność rodzi się z poczucia, iż pod warunkiem mam zapracować na Bożą miłość, muszę unaocznić się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest nieobecność myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się w człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma bo takiego momentu, w środku którym moglibyśmy zakomunikować: — Dziękuję Ci, Boże, iż jestem naprawdę doskonały. Przypowieść o celniku tudzież faryzeuszu stanowi zawiadomienie poprzednio postawą definitywnego zwycięzcy w duchowych bojach.Poszukajmy w środku słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na wnikliwie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się do wnętrza duszy Augustyna, ma swoje bodziec wewnątrz odkryciu zasadniczego dla chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi do grzesznika, żeby otworzyć mu oczy na stan, do wnętrza jakim się znajduje. Przychodzi, żeby wynieść go na własnych rękach spośród piekła, do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności wobec grzeszniku jest randka z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest niesłychanie mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — nie kochanków, acz mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się jak w zaklętym kręgu, kluczy po pustyni wewnątrz rozpaczliwym oczekiwaniu, iż tym wspólnie się uda, że znajdzie właściwego mężczyznę, korzenie, które ją napoi. Rozmowa spośród Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wykopać własne zagubienie, negacja logiczna czując się u tym potępioną. Droga przychodzi do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych niezwłocznie na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła skierować się aż do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą oraz życiem; oblekając się do wnętrza padło, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj również szukaj kosztowny, abyś doszedł do prawdy a życia”. Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, sposób sama do ciebie przyszła dodatkowo śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię rzeczywiście obudziła! Wstań natomiast chodź!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, iż gdyby od chwili Ciebie odejdzie, owo coś lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — w środku tylna część, wewnątrz bok, znowu w część przednia — wszędzie jej wsio dolega okrutnie. A zaledwie Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz odkąd nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz i mówisz: „Biegnijcie — Ja was obejmować będę, Ja was powiodę, Ja was tam poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza przypadek człowieka, jest błądzenie prowadzące aż do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, jakikolwiek spośród nas się obrócił ku własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, aż do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli zagłodzenie oraz wola także wygasało w środku nich istnienie” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako wymowa podatna na złudzenia, wewnątrz których potrafi trwać uparcie, aż aż do tragicznego finału. Podobnie jako jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — przedstawiciel kleru pouczający tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera do wnętrza strachu, wiedząc, iż konstrukcja dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: baszta wali się spośród hukiem, niszcząc świątynia natomiast okoliczne domy, i mąż tenże sam popada w środku obłęd.Grzech objawia się jako obłędny tempo do przepaści (w środku przekonaniu, iż podążam aż do krainy szczęścia) czy jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku człek łamie sobie kości. Iluzja szczęścia bo jest na sposób kino wyświetlany na ścianie. Gdy iks usiłuje wskoczyć wewnątrz jego środek, wali głową w środku mur. Gdy demon stwarzał sakralny Antoniemu iluzje ponętnej kobiety wewnątrz jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, iż jest wciągany wewnątrz grę pozorów, która ma dokonać podziału jego realizm Bogu plus przebyć nieustępliwe pragnienie podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — gość pogrąża się wewnątrz rozpaczy, osamotnieniu także poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, iż usilne staranie wewnątrz tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na bezdroże:W nawróceniu pierwszą sprawą jest uznanie własnego stanu. Człowiek potrafi latami opanowywać smutek przeżytej katastrofy natomiast załatwiać sobie byt na dnie przepaści. Pomaga mu w środku tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie spekulować pogruchotanych kości. Te środki zaradcze nadal bardziej pustoszą eteryczny układ człowieka, zamieniając go do wnętrza snujące się widmo. Ich przeróżny gama sprowadza się aż do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, zaś tym samym od czasu Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu a jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących zaś pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo impresja słabości plus niemocy autentycznego powrotu aż do Boga. Lęk, że nigdy nie uda mi się zwyciężyć ogromnego dystansu, jaki wyznacza moje w ten sposób dalekie odejście. Być może to właśnie próba stało się udziałem Judasza, kto do wnętrza swoim osamotnieniu uznał, iż nie istnieje wprzódy droga powrotu. Zbyt het odszedłem, bym był do wnętrza stanie opowiadać: cała nazad!Druga postępowanie owo ogromne poczucie winy, odbierające zainteresowanie do życia plus adoracja do siebie. Człowiek rzeczywiście niesłychanie koncentruje się na własnym upadku, iż jego ciemno przysłania mu miłosierdzie Boga.Czasem w środku prawdziwym przeżyciu żalu w środku grzechy przeszkadza psychiczne wrażenie winy, w którym w środku centrum uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, iż spośród powodu naszych pomyłek i złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem egzystować taki nienormalny? Jak mogłem to skonstruować? Jak mogłem to stwierdzić?Trzecia budowa ciała owo poryw zrobienia gruntownego porządku w swoim życiu moralnym oraz religijnym oparta w szeregu przypadków na wierze, że wszystko da się przepracować także uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie nawiasem mówiąc niejednokrotnie spośród lęku przedtem zatratą siebie wewnątrz grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być być może ta powierzchowność rodzi się z poczucia, iż pod warunkiem mam zapracować na Bożą miłość, muszę unaocznić się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest nieobecność myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się w człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma bo takiego momentu, w środku którym moglibyśmy zakomunikować: — Dziękuję Ci, Boże, iż jestem naprawdę doskonały. Przypowieść o celniku tudzież faryzeuszu stanowi zawiadomienie poprzednio postawą definitywnego zwycięzcy w duchowych bojach.Poszukajmy w środku słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na wnikliwie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się do wnętrza duszy Augustyna, ma swoje bodziec wewnątrz odkryciu zasadniczego dla chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi do grzesznika, żeby otworzyć mu oczy na stan, do wnętrza jakim się znajduje. Przychodzi, żeby wynieść go na własnych rękach spośród piekła, do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności wobec grzeszniku jest randka z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest niesłychanie mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — nie kochanków, acz mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się jak w zaklętym kręgu, kluczy po pustyni wewnątrz rozpaczliwym oczekiwaniu, iż tym wspólnie się uda, że znajdzie właściwego mężczyznę, korzenie, które ją napoi. Rozmowa spośród Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wykopać własne zagubienie, negacja logiczna czując się u tym potępioną. Droga przychodzi do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych niezwłocznie na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła skierować się aż do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą oraz życiem; oblekając się do wnętrza padło, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj również szukaj kosztowny, abyś doszedł do prawdy a życia”. Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, sposób sama do ciebie przyszła dodatkowo śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię rzeczywiście obudziła! Wstań natomiast chodź!
Komentarze
Prześlij komentarz